Puno
Door: Sander Mooij
Blijf op de hoogte en volg Sander
11 Februari 2006 | Peru, Puno
Ja mensen, aan alles komt een eind en na vijf weken heb ik Arequipa verlaten. Vanmiddag ben ik na een ruim 5 uur durende busreis aangekomen in Puno. We reden voor een groot deel op hoogtes boven de 4000 meter, door een kaal, vochtig steppelandschap met af en toe kuddes lama's (of daarop lijkende lama-achtigen). Slechts af en toe passeerden we een kleine nederzetting, waarbij je je afvraagt wat voor leven de bewoners daar zullen hebben. Puno is gelegen in het zuidoosten van Peru aan het Titicacameer, het hoogst bevaarbare meer ter wereld. Het ligt midden op de Altiplano, de hoogvlakte van de Andes, tussen Peru en Bolivia. Puno en het titicacameer liggen op een hoogte van ruim 3800 meter. In Arequipa heb ik al aardig kunnen wennen aan het 'leven op hoogte' dus het zal wel meevallen met de hoogteziekte. Ondanks de grote hoogte is het overdag met de zon erbij meestal wel tegen de 20 graden. ´s Nachts kan het wel behoorlijk koud zijn. Vanmiddag toen we aankwamen scheen het zonnetje, maar nu regent en onweert het flink. Ik ben hier trouwens met Maaike en twee Amerikanen, Ryan en Kelly, die ook beiden alleen reizen. Gezellige lui, beetje apart, maar wel lachen. We zitten met z'n vieren in een hostel in het centrum. Eerste indruk van Puno is wel prima, paar leuke winkel-eet-kroeg-straatjes (zonder auto's) en volgens mij nog goedkoper dan Arequipa. We hadden een keuzemenu (vijf gangen) voor 12 sol (3 euro) per persoon. Dit weekend gaat er gefeest worden want februari is de feestmaand in Puno. Tot en met maandag staat de hele stad op z'n kop met overal festiviteiten, optochten en een dansende menigte. Ik weet ook niet precies wat het inhoudt, maar het schijnt leuk te zijn. We zien het wel.
De laatste week in Arequipa was erg relaxed en gezellig. Maandag afscheid genomen van het gastgezin en verkast naar een hostel in het centrum (18 euro voor 5 dagen). Gastgezin was prima, maar om in het centrum te wonen beviel ook wel, toch effe wat meer vrijheid in je doen en laten. Opstaan en (uit)eten wanneer, waar en met wie je wilt. Ik geloof dat ik de meeste eettentjes in centrum Arequipa wel zo'n beetje heb gezien inmiddels. De beklimming van de Misti toch maar afgesteld want het weer was hogerop in de bergen heel slecht. Zelfs in Arequipa veranderden de straten donderdagmiddag in kolkende rivieren, rioolafvoer kennen ze hier namelijk niet. Woensdag heb ik nog een tweede salsales gehad (kan dus nog steeds niks) en ik heb mijn diploma voor 80 uur Spaans ontvangen! Ben trouwens ook nog naar de kapper geweest, niet echt een succes. De zus van Renzo wist wel een goeie.. Ik wilde gewoon hetzelfde kapsel en zei dat ook. Het ging behoorlijk uit de losse pols en dus scheef. Aan de zijkant boven ging het veel te kort. Maar goed, we zijn op reis dus echt boeien doet het ook niet.
Verder afgelopen week bijna alle dagen uitgeweest, bier gedronken, uitgeslapen en Spaans geoefend met diverse Peruaanse chicas. Die zorgen trouwens voor een behoorlijke ego-boost. Ik verbaas me er regelmatig over, maar (bijna) alles wat blank ziet vinden ze knap. Zoals bekend doen ook blauwe ogen en blond haar het goed in dit soort landen. Als je dan ook nog gebrekkig Spaans kan brabbelen en een beetje naar ze lacht, vinden ze je helemaal geweldig. Best leuk natuurlijk, maar ook wel raar. De indianen worden vaak als lelijk beschouwd, terwijl ik dat helemaal niet vind, integendeel.
Maar goed, leuke tijd in Arequipa gehad. Gisteravond tijdens de afscheidsborrel besefte ik eigenlijk pas echt dat ik weg zou gaan en gelijk ook dat het echt een supertijd was geweest. Het talencafe was toch een soort tweede thuis geworden, je kent de mensen en ook het centrum van Arequipa is zo vertrouwd (ik heb me er nog nooit onveilig gevoeld). Maar het wordt ook wel weer tijd voor iets nieuws natuurlijk. Waarschijnlijk blijf ik een dag of 6 in Puno, daarna waarschijnlijk Cusco (een kleine 400 km naar het noordwesten). Nu ga ik stoppen want we gaan zo de stad in voor een orienterend pilsje, het orkest komt al aangedenderd hoor ik.
Ajuus,
Sander
De laatste week in Arequipa was erg relaxed en gezellig. Maandag afscheid genomen van het gastgezin en verkast naar een hostel in het centrum (18 euro voor 5 dagen). Gastgezin was prima, maar om in het centrum te wonen beviel ook wel, toch effe wat meer vrijheid in je doen en laten. Opstaan en (uit)eten wanneer, waar en met wie je wilt. Ik geloof dat ik de meeste eettentjes in centrum Arequipa wel zo'n beetje heb gezien inmiddels. De beklimming van de Misti toch maar afgesteld want het weer was hogerop in de bergen heel slecht. Zelfs in Arequipa veranderden de straten donderdagmiddag in kolkende rivieren, rioolafvoer kennen ze hier namelijk niet. Woensdag heb ik nog een tweede salsales gehad (kan dus nog steeds niks) en ik heb mijn diploma voor 80 uur Spaans ontvangen! Ben trouwens ook nog naar de kapper geweest, niet echt een succes. De zus van Renzo wist wel een goeie.. Ik wilde gewoon hetzelfde kapsel en zei dat ook. Het ging behoorlijk uit de losse pols en dus scheef. Aan de zijkant boven ging het veel te kort. Maar goed, we zijn op reis dus echt boeien doet het ook niet.
Verder afgelopen week bijna alle dagen uitgeweest, bier gedronken, uitgeslapen en Spaans geoefend met diverse Peruaanse chicas. Die zorgen trouwens voor een behoorlijke ego-boost. Ik verbaas me er regelmatig over, maar (bijna) alles wat blank ziet vinden ze knap. Zoals bekend doen ook blauwe ogen en blond haar het goed in dit soort landen. Als je dan ook nog gebrekkig Spaans kan brabbelen en een beetje naar ze lacht, vinden ze je helemaal geweldig. Best leuk natuurlijk, maar ook wel raar. De indianen worden vaak als lelijk beschouwd, terwijl ik dat helemaal niet vind, integendeel.
Maar goed, leuke tijd in Arequipa gehad. Gisteravond tijdens de afscheidsborrel besefte ik eigenlijk pas echt dat ik weg zou gaan en gelijk ook dat het echt een supertijd was geweest. Het talencafe was toch een soort tweede thuis geworden, je kent de mensen en ook het centrum van Arequipa is zo vertrouwd (ik heb me er nog nooit onveilig gevoeld). Maar het wordt ook wel weer tijd voor iets nieuws natuurlijk. Waarschijnlijk blijf ik een dag of 6 in Puno, daarna waarschijnlijk Cusco (een kleine 400 km naar het noordwesten). Nu ga ik stoppen want we gaan zo de stad in voor een orienterend pilsje, het orkest komt al aangedenderd hoor ik.
Ajuus,
Sander
-
12 Februari 2006 - 11:02
Helg:
hahaha, dat klinkt weer goed Senders! Succes met je nieuwe avontuur!! -
12 Februari 2006 - 17:28
Jan En Lida.:
Sander bedankt voor je e- mail. Als je tabletten tegen malaria wilt nemen moet je geen larian nemen.Die kunnen gevaarlijk zijn.
Groeten; Jan en Lida -
12 Februari 2006 - 20:03
Marianne:
Sander, mooi verhaal! Weer een ervaring rijker en op naar het volgende! Klinkt allemaal erg goed!
Morgen wordt het ticket geboekt.. vertrek 20 mei!
hou me op de hoogte kee?
Kus marianne
ps. Gister kansloos met hielk en mart in utrecht geweest.. je had erbij moeten zijn! je had je suf gelachen! -
15 Februari 2006 - 16:21
Ineke:
Leuk allemaal San, ik ben benieuwd wat je nu weer gaat beleven.
Liefs Ien -
15 Februari 2006 - 18:46
Spark:
Heey Sander!
Erg leuk om je verhalen te lezen. Ik stuur binnenkort wel ff een mail met de laatste ontwikkelingen hier in de Noord!
Gr Spark -
16 Februari 2006 - 10:44
Gerritje:
hey nerd, ik hou je nog steeds in de gaten. -
22 Februari 2006 - 19:07
Rina:
Hoi Sander, ik lees nog steeds af en toe je berichten en ben blij dat het allemaal zo goed gaat. Vanuit de Noord wat betreft Kompas nog even dat we def. de Plaetmanstraat hebben voor woningen en we nu met een kleine groep verder gaan dus is allemaal positief. heel veel plezier, maar vlgs. mij heb je daar geen moeite mee. Liefs en groetjes, Rina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
