San Gil - Santa Marta (Caribische kust)

Vanuit het Caribische Santa Marta, waar zelfs 's nachts nooit kouder is dan 24 graden, even een korte update uit Colombia. Het bevalt hier nog steeds zeer goed. Reizen door Colombia klinkt misschien als backpacken voor gevorderden, maar het redelijk 'easy travelling', is mijn ervaring tot nu toe. De hostels waar ik heb gezeten waren prima, met bar, keuken, zwembad, internet en toeristische informatie. Je kunt je reis eigenlijk van hostel tot hostel regelen. De Colombianen helpen graag en willen ook echt dat je het naar je zin hebt, het serviceniveau ligt hoog. Aan de andere kant is het wel wat prijziger dan bijvoorbeeld Peru en Bolivia.

Maar goed, maandag 21 november ben ik vanuit Bogota naar San Gil gegaan, 7,5 uur bussen naar het noorden. Bogota verlaten duurt al ruim 2 uur, overal zijn ze aan de weg bezig en aan het bouwen. De wegen buiten de stad zijn wel vrij goed, al zijn hier en daar wel stukken flink beschadigd tijdens de regentijd, die dit jaar nogal heftig was. We reden door een halfopen, groen landschap, bestaande uit grasvelden met vee, akkers met piepers en mais, afgewisseld met stukjes bos. Hier en daar kleine, grappige huisjes, met wat kippen, honden en huppelende kindertjes eromheen. Langzamerhand daalden we van 2700 meter naar 1000 meter boven de zeespiegel, waardoor het klimaat subtropisch werd, en de eucalyptussen en dennen veranderden in bananen- en citrusbomen.

San Gil was een verademing na het grauwe Bogota: eindelijk zon! Overdag een graad of 26 en 's avonds warm genoeg om in je korte broek en slippers rond te slenteren. Het hostel was ook perfect en gelegen aan het centrale plein, met zwembad op het dak en dakterras.

Dinsdag een tocht gemaakt met een Spaanse dame, naar een waterval vanwaar een meter of 30 kon abseilen. Dat zag er heel spectaculair en gevaarlijk uit, maar uiteindelijk viel het erg mee. Was leuk om te doen, en de tocht naar de waterval toe was sowieso door een mooi stuk natuur. 's Avonds waren my mates from Australia ook gearriveerd vanuit Bogota, en kon er weer bier gedronken worden. Dit deden we tijdens het spel Tejo, een soort Colombiaans sjoelen, maar dan is het de bedoeling dat je met zware metalen schijven, dinamietstukjes in een kleibak raak gooit van een meter of 12. Dit viel nog lang niet mee.

Volgende dag met en groepje van 5 naar het pittoreske dorpje Barichara gegaan, vanwaar een precolumbiaans wandelpad loopt naar een ander dorpje, Guane, waar je je helemaal in andere tijden waant. Erg relaxed dagje, met mooie uitzichten en lekker weer. Verder nog een park bezocht in San Gil, met enorme bomen, zie foto's op feesboek.

Donderdagavond 24 november de nachtbus naar Santa Marta genomen, waar we (3 Australiers en ik) 's ochtends om een uur of 10 aankwamen. Wederom een gezellig hostel gevonden, met zwembad en bar. De hitte was echt even wennen, overdag ruim 30 graden en hoge luchtvochtigheid. Regelmatig zon maar ook vaak bevolking en soms wat regen. De Caribische kust is totaal anders dan wat ik gewend ben van Zuid Amerika. De bevolking is veel zwarter, en bestaan uit een mix tussen negers, Indianen, in mindere mate Aziaten en Europeanen. Veel dikke billen. De sfeer is wel relaxed, alles gebeurt buiten, overal klinkt muziek, veel fruitkarretjes en andere verkopers van vanalles. Ook wel veel zwervers en vage figuren die maar een beetje rondhangen. Daarnaast meer toeristen, de dag dat wij aankwamen werd er net een cruiseschip 65-plussers uitgelaten.

Afgelopen weekend in Santa Marta en in buurstad Taganga wezen stappen. Dat was wel gezellig, maar toch ook heel anders dan elders in Zuid Amerika, qua muziek en sfeer (nogal klef). Overdag op het stadsstrand gehangen, wat niet echt mooi was, en in de hostelbar gepokerd.

Gisteren en vandaag een tripje gemaakt naar Tayrona Nationaal Park, een tropisch regenwoud langs de noordkust, hier een klein uurtje met de bus vandaan. Vanuit de ingang ruim 2 uur gelopen over baggerige paadjes door de jungle en langs de kust tot we bij een supermooi strandje kwamen. Daar overnacht in een tentje, want alle hangmatten waren al bezet. Vanmorgen vroeg opgestaan en lekker rond gehangen op het strandje, met palmbomen on the side. Het zeewater is dusdanig warm (ik schat 27 graden), dat je er rustig de hele dag in kan blijven dobberen. Weinig zon helaas, maar evengoed licht verbrand. 's Middags weer terug door het regenwoud (ook supermooi) gelopen en met de bus weer naar Santa Marta gegaan.

Morgen, 30 november, start de 5 daagse trekking door de jungle naar La Ciudad Perdida, de Lost City, ofwel de verloren stad. Een indrukwekkende ruine uit de tijd van de Indianen, op 1200 meter hoogte, in de Sierra Nevada de Santa Marta. Dit gebergte, dat feitelijk los staat van de Andes, reist vanuit de Caribische Zee over een afstand van 50 kilometer tot een hoogte van ruim 5750 meter hoog, en is daarmee de hoogste berg van Colombia. Volgens mij ook de hoogste berg van die omvang zo dicht bij zee.

Ik ga de trekking doen, in ieder geval samen met een aantal kennissen uit het hostel (2 Amerikanen, een Zuid Afrikaans stel, een Nederlandse en een Colombiaanse), en gidsen uiteraard. Erg veel zin in, al zal het wel zweten worden, en een strijd tegen de muskieten en ander ongedierte. Erg benieuwd naar het landschap, en de Indianen die er ook nog rond schijnen te lopen. Foto's volgen later, van San Gil staan er wel al een aantal op facebook.

Ajuus,
Sanders