Eerste dagen in Bogota
Door: Sander Mooij
Blijf op de hoogte en volg Sander
20 November 2011 | Colombia, Bogotá
Vanuit een regenachtig Bogota even een update. Ik vermaak me uitstekend hier in Colombia! Niet omdat Bogota nou zo'n mooie stad is (verre van dat) of vanwege het lekkere weer (weinig zon, alle dagen wel regen en hooguit 20 graden), maar vooral omdat ik in een relaxed hostel zit met gezellige mensen, veel Australiers, en dat is altijd succes gegarandeerd. Er zijn veel alleenreizende backpackers in Colombia en contacten zijn erg gauw gelegd. Afgelopen weekend geweldig wezen stappen. Colombia is echt een potentiële party bestemming.
Het begon op 16 november om kwart over 5. Marco B bracht me naar Schiphol. We hoorden net op tijd dat het glad was op de A9, want er lagen al 4 auto's in de prak langs de vangrail. Vliegreis verliep goed, vooral de 8300 kilometer vanaf Madrid naar Bogota. Bij het instappen werd me gevraagd of ik business class wou vliegen, geen idee waarom. Dat was wel prima, een riante stoel die horizontaal kan, drie (kleine) maaldtijden en drank inbegrepen. En zo zat ik om 14.15 uur, ergens boven de Atlantische Oceaan, aan m'n eerste wijntje.
Om 16.30 (Nederlandse tijd 22.30) geland op Bogota airport, El Dorado. En dan zit je opeens in de hoofdstad van Colombia. Het blijft bizar, zo'n vliegreis. Enfin, taxi gepakt naar een hostel in het oude centrum van Bogota, La Candelaria. Toen begon de ellende: het was avondspits, het verkeer stond muurvast en verschillende wegen waren afgesloten. De chauffeur kon het niet vinden en na anderhalf uur ben ik uiteindelijk maar in het centrum uitgestapt en een willekeurig hostel binnengestapt. Ik was supergaar. De warme douche waar ik op hoopte bleek een koud waterstraaltje, de WC was verstopt en m'n bed was ook niet echt een succes. Waar was ik in hemelsnaam aan begonnen, wat was ook al weer zo leuk aan backpacken, spookte het even door me hoofd. Op straat een pizza gescoord en toen maar gaan slapen.
Volgende ochtend met een briljante APP op mijn telefoon, de tripadvisor, op zoek gegaan naar een ander hostel. Overal is WIFI dus overal heb ik gratis internet op m'n mobiel, zodat ik elke ochtend vanuit bed teletekst, m'n mail, facebook, het weer in NL ('t is wat, die mist), en meer van dat soort onzin kan checken.
Zodoende kwam ik in hostel Sue terecht, met hangmatten in de tuin, een bar en lounge, waar ik gelijk een paar toffe gasten leerde kennen. Overdag nog met een kabelbaan naar Monserat geweest, een kerk boven op een hoge heuvel, met een mooi uitzicht over het immens grote Bogota. Verder nog een beetje door het oude centrum van Bogota gebanjerd.
's Avonds met Martin (connectie via Tesselaar) op stap geweest, een Colombiaan die me mee nam naar een sfeervol restaurant, met vrolijke muziek en uitstekend eten. Dat lag in Zona Rosa: het uitgaansgebied van Bogota, gelegen nabij het (zeer) rijke noorden van de stad. Daarna nam ie me mee naar verschillende staptenten. Het was overal nog vrij rustig, en omdat ik nog een halve jetlag had en hij om 6 uur 's ochtends weer op moest, werd het geen latertje. Maar al met al een prima binnenkomer, aangezien hij veel nuttige tips over Colombia voor me had.
Vrijdag was mijn plan om een cultureel rondje door de stad te doen, maar 's ochtends kwamen er twee Colomiaanse studenten het hostel in om te vragen of we (een Canadees, Australiër en ik) mee wilden komen naar school, om Engels te oefenen. En zo stonden we opeens voor een klasje van 14 leerlingen (die nog nauwelijks Engels spraken). Wij moesten hen vragen stellen en zij weer aan ons. De start was wat onwennig, maar uiteindelijk was het echt grappig. Ze waren erg geinteresseerd en de sfeer was gemoedelijk. Er liep ook gewoon een baby van een van de leerlingen rond.
We kregen van de Colombiaanse docent, die erg blij met ons was, nog een bakkie koffie en na anderhalf uur konden we weer naar huis, om de rest van de middag in het hostel te hangen, beetje bierdrinken, tafeltennissen en pokeren. ´s Avonds op stap met een partybus vol backpackers op discotour door Bogota, dat was echt legendarisch. Als een stel 18-jarigen die voor het eerst in Spanje op kroegentocht ging, maar dan gemiddeld 10 jaar ouder. In tijden niet zo op stap geweest. De groep was een bonte verzameling van nationaliteiten (naast Europeanen en Australiers ook Braziliaanse gasten en Chileense dames) en iedereen had er zin in. Tussentijds in de bus kregen we rum cola en wodka, om kosten te besparen (Zona Rosa is ronduit duur) en we eindigden in een disco op de 30ste verdieping, het beruchte Piso Treinta, waar het nog lang onrustig bleef.
Zaterdag gezellig uitbrakken en verhalen uitwisselen. Overdag lichtelijk wanhopig geraakt omdat m'n pinpas het nergens deed, ook m'n zakelijke niet. Uiteindelijk bedacht ik me dat ik ook nog een creditcard had, die deed het gelukkig wel. 's Avonds met een Amerikaan op de bonefooi met een taxi naar het voetbalstadion El Campin gereden. Kaartjes werden terplekke geritseld door een mannetje en voor iets minder dan 20 euro waren we binnen voor de wedstrijd: Millonarios Bogota tegen America de Cali. Toevallig een echte klassieker. De wedstrijd was niet om aan te zien (veld was drijfnat) maar de sfeer was zoals je mag verwachten in dit soort landen, een gekkehuis. Het is echt bizar om te de harde kernen (er waren meerdere) in blote barst 90 minuten aangesloten te zien springen en zingen en bij doelpunten over elkaar te duiken. Ook het vak van de tegenstanders zat bomvol. Ik denk dat er in totaal een dikke 50.000 toeschouwers waren.
's Avonds weer een mooie stapavond met de partybus, zelfde concept als vrijdag, alleen met nog meer mensen. Bij zonsopkomst weer thuis en vandaag behoorlijk brak. Toch nog maar iets cultureels gedaan: een bezoek aan het Museo del Oro, het goudmuseum, waar toevallig ook een tijdelijke tentoonstelling was over de Maya's, wat ik dan wel weer interessant vond.
En nu is het zondagavond. De eerste 5 van de 63 dagen vakantie zitten erop. Bogota is mooi geweest, maar ik kijk er naar uit om de drukte te verlaten. Bogota is zeker geen mooie stad, het verkeer is een ramp en los van het centrum en zona rosa heb je in de meeste wijken waarschijnlijk erg weinig te zoeken. Het is een beetje vergelijkbaar met Lima. Maar goed, de gezellige mensen en de feestjes maakten een hoop goed.
Morgen of dinsdag vertrek ik samen met mijn Australische maat Josh naar het noorden, San Gil, waar je kunt raften, klimmen, paraglyden en wat al niet meer. Het ligt op 2000 meter hoogte dus het zal al wat warmer zijn. Daarna gaan we naar Santa Marta, aan de Caribische kust, waar ik erg naar uit kijk, aangezien dat een compleet ander Colombia moet zijn.
Nou, dat was het wel weer zo´n beetje. Foto's staan op facebook, dat zou met deze link moeten lukken: http://www.facebook.com/profile.php?id=100000473747177&ref=ffa#!/profile.php?id=570821197
Werkze allemaal morgen (haha).
Groeten uit Colombia,
Sanders
Het begon op 16 november om kwart over 5. Marco B bracht me naar Schiphol. We hoorden net op tijd dat het glad was op de A9, want er lagen al 4 auto's in de prak langs de vangrail. Vliegreis verliep goed, vooral de 8300 kilometer vanaf Madrid naar Bogota. Bij het instappen werd me gevraagd of ik business class wou vliegen, geen idee waarom. Dat was wel prima, een riante stoel die horizontaal kan, drie (kleine) maaldtijden en drank inbegrepen. En zo zat ik om 14.15 uur, ergens boven de Atlantische Oceaan, aan m'n eerste wijntje.
Om 16.30 (Nederlandse tijd 22.30) geland op Bogota airport, El Dorado. En dan zit je opeens in de hoofdstad van Colombia. Het blijft bizar, zo'n vliegreis. Enfin, taxi gepakt naar een hostel in het oude centrum van Bogota, La Candelaria. Toen begon de ellende: het was avondspits, het verkeer stond muurvast en verschillende wegen waren afgesloten. De chauffeur kon het niet vinden en na anderhalf uur ben ik uiteindelijk maar in het centrum uitgestapt en een willekeurig hostel binnengestapt. Ik was supergaar. De warme douche waar ik op hoopte bleek een koud waterstraaltje, de WC was verstopt en m'n bed was ook niet echt een succes. Waar was ik in hemelsnaam aan begonnen, wat was ook al weer zo leuk aan backpacken, spookte het even door me hoofd. Op straat een pizza gescoord en toen maar gaan slapen.
Volgende ochtend met een briljante APP op mijn telefoon, de tripadvisor, op zoek gegaan naar een ander hostel. Overal is WIFI dus overal heb ik gratis internet op m'n mobiel, zodat ik elke ochtend vanuit bed teletekst, m'n mail, facebook, het weer in NL ('t is wat, die mist), en meer van dat soort onzin kan checken.
Zodoende kwam ik in hostel Sue terecht, met hangmatten in de tuin, een bar en lounge, waar ik gelijk een paar toffe gasten leerde kennen. Overdag nog met een kabelbaan naar Monserat geweest, een kerk boven op een hoge heuvel, met een mooi uitzicht over het immens grote Bogota. Verder nog een beetje door het oude centrum van Bogota gebanjerd.
's Avonds met Martin (connectie via Tesselaar) op stap geweest, een Colombiaan die me mee nam naar een sfeervol restaurant, met vrolijke muziek en uitstekend eten. Dat lag in Zona Rosa: het uitgaansgebied van Bogota, gelegen nabij het (zeer) rijke noorden van de stad. Daarna nam ie me mee naar verschillende staptenten. Het was overal nog vrij rustig, en omdat ik nog een halve jetlag had en hij om 6 uur 's ochtends weer op moest, werd het geen latertje. Maar al met al een prima binnenkomer, aangezien hij veel nuttige tips over Colombia voor me had.
Vrijdag was mijn plan om een cultureel rondje door de stad te doen, maar 's ochtends kwamen er twee Colomiaanse studenten het hostel in om te vragen of we (een Canadees, Australiër en ik) mee wilden komen naar school, om Engels te oefenen. En zo stonden we opeens voor een klasje van 14 leerlingen (die nog nauwelijks Engels spraken). Wij moesten hen vragen stellen en zij weer aan ons. De start was wat onwennig, maar uiteindelijk was het echt grappig. Ze waren erg geinteresseerd en de sfeer was gemoedelijk. Er liep ook gewoon een baby van een van de leerlingen rond.
We kregen van de Colombiaanse docent, die erg blij met ons was, nog een bakkie koffie en na anderhalf uur konden we weer naar huis, om de rest van de middag in het hostel te hangen, beetje bierdrinken, tafeltennissen en pokeren. ´s Avonds op stap met een partybus vol backpackers op discotour door Bogota, dat was echt legendarisch. Als een stel 18-jarigen die voor het eerst in Spanje op kroegentocht ging, maar dan gemiddeld 10 jaar ouder. In tijden niet zo op stap geweest. De groep was een bonte verzameling van nationaliteiten (naast Europeanen en Australiers ook Braziliaanse gasten en Chileense dames) en iedereen had er zin in. Tussentijds in de bus kregen we rum cola en wodka, om kosten te besparen (Zona Rosa is ronduit duur) en we eindigden in een disco op de 30ste verdieping, het beruchte Piso Treinta, waar het nog lang onrustig bleef.
Zaterdag gezellig uitbrakken en verhalen uitwisselen. Overdag lichtelijk wanhopig geraakt omdat m'n pinpas het nergens deed, ook m'n zakelijke niet. Uiteindelijk bedacht ik me dat ik ook nog een creditcard had, die deed het gelukkig wel. 's Avonds met een Amerikaan op de bonefooi met een taxi naar het voetbalstadion El Campin gereden. Kaartjes werden terplekke geritseld door een mannetje en voor iets minder dan 20 euro waren we binnen voor de wedstrijd: Millonarios Bogota tegen America de Cali. Toevallig een echte klassieker. De wedstrijd was niet om aan te zien (veld was drijfnat) maar de sfeer was zoals je mag verwachten in dit soort landen, een gekkehuis. Het is echt bizar om te de harde kernen (er waren meerdere) in blote barst 90 minuten aangesloten te zien springen en zingen en bij doelpunten over elkaar te duiken. Ook het vak van de tegenstanders zat bomvol. Ik denk dat er in totaal een dikke 50.000 toeschouwers waren.
's Avonds weer een mooie stapavond met de partybus, zelfde concept als vrijdag, alleen met nog meer mensen. Bij zonsopkomst weer thuis en vandaag behoorlijk brak. Toch nog maar iets cultureels gedaan: een bezoek aan het Museo del Oro, het goudmuseum, waar toevallig ook een tijdelijke tentoonstelling was over de Maya's, wat ik dan wel weer interessant vond.
En nu is het zondagavond. De eerste 5 van de 63 dagen vakantie zitten erop. Bogota is mooi geweest, maar ik kijk er naar uit om de drukte te verlaten. Bogota is zeker geen mooie stad, het verkeer is een ramp en los van het centrum en zona rosa heb je in de meeste wijken waarschijnlijk erg weinig te zoeken. Het is een beetje vergelijkbaar met Lima. Maar goed, de gezellige mensen en de feestjes maakten een hoop goed.
Morgen of dinsdag vertrek ik samen met mijn Australische maat Josh naar het noorden, San Gil, waar je kunt raften, klimmen, paraglyden en wat al niet meer. Het ligt op 2000 meter hoogte dus het zal al wat warmer zijn. Daarna gaan we naar Santa Marta, aan de Caribische kust, waar ik erg naar uit kijk, aangezien dat een compleet ander Colombia moet zijn.
Nou, dat was het wel weer zo´n beetje. Foto's staan op facebook, dat zou met deze link moeten lukken: http://www.facebook.com/profile.php?id=100000473747177&ref=ffa#!/profile.php?id=570821197
Werkze allemaal morgen (haha).
Groeten uit Colombia,
Sanders
-
21 November 2011 - 06:55
Huib:
Enorme Senders, klinkt goed man, hoe waren de chileense haasjes? have fun kerel, ciao -
21 November 2011 - 07:44
La Mariolyn:
Ha Sandrito, klinkt als een goed begin! Besito! -
21 November 2011 - 15:03
Jolijn:
Klinkt weer als een mooi avontuur. Alleen zona Rosa vind ik toch beetje dubieus klinken. Maar goed dat kan aan mij liggen. Ga je onze vrienden in Peru nog opzoeken?
Enjoy! -
21 November 2011 - 17:28
Thijs B.:
Hij wel.
-
22 November 2011 - 21:14
Hans S.:
Hey Sander,
Ziet er allemaal goed uit daar. Geniet ervan als een ware bon-vivant!!!
Gr Hans -
23 November 2011 - 11:02
Marian:
Ha die Sander,
Klinkt allemaal weer heel vervelend.
Niet leuk toch met z'n allen in zo'n partybus te stappen. Man, geniet er maar lekker van. En nu maar op de culturele toer. Kijk uit naar je volgende verslag. Groetjes -
23 November 2011 - 13:05
Drost:
Senders, supermooi!! Heerlijk om jouw teksten weer te lezen en mee te genieten van jouw avonturen. Ga zo door en geniet. Groet vanuit een "klein" Utrecht, Drost. -
27 November 2011 - 17:08
Linda Borst:
He Sander,
ik lees ook weer mee hoor! Hebben elkaar al te lang niet gesproken want wist niet ineens dat je weer op reis ging haha! Na je reis gaan we dus echt die poging doen om bij de Ierse pub af te spreken voor een biertje of twee...
Maar ik zit heerlijk te genieten van je verhalen. Klinkt goed, klinkt als vakantie. Veel plezier, genietse en hoop dat het reizen goed verloopt.
gr Linda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
